تولدت مبارک عزیزم

اولین سالگرد تولدت

ساعت نه و نیم صبح بلند شدی ...  از ساعت هشت شروع کردم به چیدن لباسهات روی مبل ها ... امروز من و بابا مرخصی گرفتیم تا با اختصاص یه روزمون بهت برات جشن گرفته باشیم ... حالا فکر می کنم چه خانواده خوبی هستیما ... آخه یه بچه تو سن تو ... علاوه بر کل دنیا ... تنها چیزی که می خواد پدر و مادرشه ... خلاصه که بابا شد طراح مد ... اومد از بین لباسهات دو تا رو انتخاب کرد که باهاش عکس بندازی ... قراره بریم آتلیه ...

بیدار که شدی بابا گفت لباسشو بپوش که بریم /// گفتم چی فکر کردی که این حرفو زدی ؟

باید صبحانه بخوره ... پیف بکنه ... شیر بخوره .. آب بخوره ... بازی کنه ... بعد

خلاصه که رفتیم عکاسی فلکه دوم ... دمار از روزگار عکاس در آوردی

از بغل بابا پایین نمی اومدی ... حاضر نبودی یه لحظه رو صندلی بشینی ... بیجاره عکاسه کلی جنگولک بازی در آورد از خودش تا بلاخره بعد نیم ساعت یه لبخند زدی ... کارت خیلی بامزه بود ..اولش تو بغل من بودی ...بابات اون پشت هی واسه خودش ویراژ می داد .. تو دلواپس بودی نکنه گم بشه ... آخر سرم جیغت در اومد ..امامن که رفته بودم خیلی برات مهم نبود که گم بشم

خواستیم عکس سه نفره بگیریم هی روتو می کردی اون طرف .. عکاسه خسته شد و بی خیال شد

بعد دو تایی رفتیم مهد کو دک دو سه ساعتی اونجا بودیم اما تو فقط پنج دیقه تنها تواتاق بودی .. بعد  رفتیم خونه عمه .. اخه مسافرت بودن  و عید دیدنی اشان هنوز نرفته بودیم ... اونجا عمه شام درست کرد و سوپ هم برات گذاشت ...بابا هم رفت کیک تولد گرفت و واست یه تولد گرفتیم ...

رفتارت بی نهایت جالب بود ... تو یه سکانس رفتی رو مبل ... هی ایستاده غلط می زدی ... کاملا معلوم بود که از این همه توجه کیفول شدی و تو دلت داری هی می گی : وای چه خوشبختم من ... وای چه خوشبختم من ...

شمع هم فوت کردی .. حالا مهم نیست که خاموش نشد ... مهم اینه که تو خیلی خوب تشخیص دادی چی می گیم و چی می خوایم و چی کار باید بکنی

آخر شب هم شوهر عمه ما رو رسوند خونه و تو ساعت دوازده  و نیم شب خوابیدی ... فردا قراره بازم بری مهد